برخی از عواقب پنهان کم فرزندی
![]()
در این پست برخی از عواقب پنهان کم فرزندی را مشاهده خواهید کرد
برخی فکر می کنند اینکه به یکی دو فرزند اکتفا کنند بهتر است و استدلالشان هم این است که در این صورت هزینه ها کمتر است و زندگی راحت تری خواهند داشت. اما کم فرزندی تبعات و عواقب منفی متعددی برای پدر و مادر، فرزندان و فرزندان فرزند دارد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
کم فرزندی یعنی:
۱٫ فرزند شما خواهر و برادر ندارد
در نتیجه:
الف- در منزل احساس تنهایی می کند و این مسئله می تواند باعث شود برای پر نمودن خلاء روانی اش به صورت افراطی به وسایل ارتباطی روی آورد.
ب- در کسب مهارت های اجتماعی موفق نیست زیرا از تجربه زندگی در اجتماع کوچک چند فرزند با هم در یک منزل محروم است.
ج- احتمال دوستی با جنس مخالف در او بیشتر است چون فکر میکند با این گزینه تنهایی اش برطرف می شود
د- اگر تک فرزند باشد احساس خلأ خواهر و برادر نداشتن تا آخر عمر همیشه با اوست
۲٫ شما به فرزندتان وابستگی بیشتری دارید و او یگانه کانون توجه شماست
در نتیجه:
الف – تحمل گریه و ناراحتی او را ندارید و با برآوردن بیش از حد خواسته هایش، خواه ناخواه او را نازپرورده تربیت می کنید.
ب- ناخود آگاه وسواس بیش از حدی به حفظ جان و سلامتی یک یا دو فرزندتان دارید و احتمالا فرزندتان را از بسیاری تفریحات سالم محروم می کنید؛ زیرا هیچ تفریحی کاملاً بی خطر نیست. پدر و مادر کم فرزند حتی گاهی از دویدن فرزندشان احساس نا امنی می کنند.
ج- خدای نکرده در صورت از دست دادن فرزندان، ضربه روحی غیر قابل جبرانی را متحمل خواهید شد.
د- اگر به خاطر ازدواج یا تحصیل یا … از شما دور شود، تحمل آن برایتان خیلی دشوارتر خواهد بود، چون شما فقط همین یک یا دو فرزند را دارید
۳٫ فرزند شما در اقتصاد خانواده شریکی ندارد
در نتیجه:
نیاز به تلاش چندانی نمی بیند و پر توقع می شود، چون فکر میکند هر چه پدر و مادر دارند متعلق به من است؛ در این صورت مستقل بار آوردن او کار مشکلی است. انسان تا وقتی همه چیز را مهیا می بیند دست به اقدام نمی زند
۴٫ نوه های شما عمو و عمه یا خاله و دایی ندارند
در نتیجه:
افسردگی در آنها بیشتر است چون احساس بی کسی می کنند. انسان به روابط انسانی نیاز دارد. ما درحق نوه مان ظلم بزرگی نموده ایم اگر از لذت مهمانی رفتن محروم باشد و همسالی در فامیل نداشته باشد چون اساسا فامیل چندانی ندارد.
از سوی دیگر داشتن فامیل خود عاملی پیشگیرانه برای انحراف و ناهنجاری رفتاری فرزندان است. نباید از تاثیر انگیزه هایی همچون آبرو در فامیل و در چشم فامیل بودن غافل شد.
۵٫ در سنین پیری :
- احساس خلأ عاطفی در شما به وجود می آید. واقعا فکر میکنید فرزندتان چقدر می تواند به شما سر بزند.
- در زمانی که نیاز به کمک دیگران دارید دستگیری ندارید. ان شاء الله که مریضی سختی پیدا نکنید ولی احتمال از کار افتادگی که وجود دارد!
- و بالاخره اینکه گیریم که فرزند شما بسیار قدر شناس باشد آیا فکر کرده اید که چه فشاری را باید تحمل کند. بعلاوه با این وضعیتی که به پیش می رویم احتمالا همسر او نیز خواهر و برادری ندارد و در این صورت …
خلاصه اینکه:
فارغ از تبعات اجتماعی کاهش جمعیت، به نظر می رسد انگیزه های فردی لازم برای اینکه یک خانواده حداقل سه فرزند داشته باشد وجود دارد.
ممکن است اینها را هم دوست داشته باشید
اقا خیلی وبسایتتون عالیه