لالایی زیبای عاشورایی برای کودکان

مدینه بـود و غـوغا بود       اسیــر دیـو بت ها بـود

محمـد سـر زد از مـکه      که او خورشید دلها بود

لالا خـورشـیـد مــن لالا

گـــل امــیــد مـــن لالا

خـدیجه همـسـر او بـود     زنی خندان وخوش خو بود

مــیـان شــادی و غـمـها       خدیجـه یارخوش رو بود

لالالا شـــادیــــم لالا

غــمـم آبـــادیــم لالا

خـدا یـک دختــر زیبـا            بـــه آنــهـا داد لالالا

بــه اسـم فاطـمه زهـرا         امــیـد مــادر و بــابـــا

لالالا کـــودکـــم لالا

 قشنگ و کـوچـکم لالا

عـلـی دامــاد پیـغمبـر         بــرای فاطمـه همــسر

بـرای دختـر خـورشید         علی از هر کسـی بهتـر

چـــراغ خـانــه ام لالا

گـــل دردانــه ام لالا

عــلـی شیـــر خـدا لالا       عـلـی مـشگل گشـا لالا

شب تاریک نان می برد          بـــرای بـچــه هــا لالا

لالا مشگـل گشــای من

گــل بــاغ خــدای  مـن

حسـن فـرزند آنـها بود          حسـن ماننــد بــابـا بود

شهیــد زهـر دشمن شد       حسن یک کـوه تنها بود

لالا کــــوه  بـلنــد مــن

 شراب و شعر و قند من

علی فرزند دیگر داشت      جوانی کوه پیکـر داشت

همیـشه حضـرت عباس     به لب نام بـرادر داشـت

لالا نـــازک بـــدن لالا

عصای دســت مـن لالا

گل پـرپر حسینــم کو         گل سرخ و گل شب بو

کنـار رود و لـب تـشنه          تـمــام غنچــه هـای او

لالالا غــنــچــه ام لالا

لالا  لالا  گل   فردا

حسیــن  و  اکــبـرم  لالا         علـــی  اصـغــــرم لالا

کجایی  عمه جان زینب       ســکیـنه  دخـتــرم  لالا

لالا لالا گـــــل لالــــه

نــکـن گـریـه نکن ناله

شبی سرد است و مهتابی        چــرا گریـان و بــی تابی

برایـت قصـه هـم گفتـم            چـرا امشــب نمی خوابی

لالا لا جــــان مــن لالا

گل  باران  من    لالا

شعر از: مصطفی رحماندوست