تربیت عملی مقدم بر تربیت شفایی

0 311

تصور بسیاری از مردم از تربیت این است که باید به متربی مثل کلاس درس و به‌صورت شفایی آموزش درس ادب داد، درحالی‌که بهترین تربیت، تربیت عملی است یعنی مربی طوری خود را الگو قرار دهد که متربی در رفتار و گفتار و حتی تفکر از وی تبعیت کند. زیرا سرشت انسان طوری است که تأثیر رفتار بر او بسیار بیشتر از تأثیر گفتار است و اگر گفتاری مطابق رفتار باشد، سبب اقبال نفس و اگر چنین نباشد سبب انزجار نفس است.

ممکن است اینها را هم دوست داشته باشید

حضرت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) دراین‌باره می‌فرمایند: «مَنْ‏ نَصَبَ‏ نَفْسَهُ‏ لِلنَّاسِ‏ إِمَاماً فَعَلَیْهِ أَنْ یَبْدَأَ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِهِ وَ لْیَکُنْ تَأْدِیبُهُ بِسِیرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِیبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ؛ آن‌کسی که خود را برای مردم پیشوا قرار می‌دهد، پیش از آن‌که به تعلیم دیگران بپردازد، باید به تعلیم خویش بپردازد و باید تأدیب عملی و رفتاری او بیش از تأدیب زبانی‌اش باشد. کسی که معلم و ادب کننده خویشتن است، به احترام سزاوارتر است از کسی که معلم و مربی مردم است.»

وسایل الشیعه، ج ۱۶، ص ۱۵۱.

منبع: گناه شناسی

 

لطفا مطالب این وبسایت را با ذکر منبع و لینک مطلب منتشر کنید!

لینک کوتاه مطلب : http://reihaneha.ir/?p=6675

نظر شما درباره این پست چیست؟

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

محصولات قرآنی ما

0
    0
    سبد خرید شما