لزوم توجه به سلامت ظاهر و باطن غذا در آیات و احادیث
«.. فلینظر الانسان الی طعامه؛ آدمی باید به غذای خود با چشم خرد بنگرد »( سوره عبس، آیه ۲۴.)
«یا ایها الناس کلوا مما فی الارض حلالا طیبا…؛ ای مردم از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه را تناول کنید…»( سوره بقره، آیه ۱۶۸.)
«یا ایها الذین آمنوا کلو من طیبات ما رزقناکم…؛ ای کسانی که ایمان آورده اید، از روزیهای حلال و پاکیزه که ما نصیبت شما کردهایم بخورید…).»( سوره بقره آیه ۱۷۲.)
در قرآن کریم و روایات فراوانی از ائمه معصومین علیهم السلام به ما رسیده، انسان موظف شده تا در کیفیت و کمیت غذای خود مواظت نماید و این از امور مهم تلقی شده است.
در احادیث، علت بسیاری از ناهنجاریها، تجاوزها، طلم ها و حتی گوش ندادن لشکر دشتمن در صحرای کربلا به سخنان امام حسین علیه السلام و حمله به امام بزرگوار، لقمه حرام معرفی شده است. لذا کسب حلال، پرداخت خمس و زکات و استفاده مادر از غذاهای طاثر و پاکیزه از جهت ظاهری و باطنی، همگی در ایجاد و پرورش فرزندان صالح نقش بسزایی دارند.
از آن جا که کودک، تغذیه خود را از راه مادر به دست میآورد، لذا مادران دلسوز و مهربانی که علاقه دارند فرزندی پاک، سالم، صالح، با ایمان و دوستدار ائمه علیه السلام داشته باشند، میتوانند با مراجعه به کتبی همچون «حلیه المتقین» از علامه مجلسی و «اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» از دکتر پاک نژاد و یا کتب دیگر با روش صحیح تغذیه در اسلام آشنا شود.
منبع: کتاب ریحانه بهشتی ص۱۷۸.